Na de inmiddels bekende wake-up call zaten we om 8.00 uur weer netjes met elkaar in de vervangende bus gelukkig met onze eigen chauffeur. Goed de koppen tellen en we gaan op weg naar het geboortedorp van Johannes de Doper:EnKerem. Op de binnenplaats naast de kerk hangt de tekst van Zacharias in de meeste wereldtalen, behalve Nederlands. Pieter heeft ons deze tekst voorgelezen.
Op weg naar de Graftuin, waar we het verhaal van een Engelse gids Ramsey hoorden, waarbij hij nadrukkelijk aangaf dat het verhaal en de plaats grotendeels gebaseerd is op aannames. Hij bracht het met warmte en overtuiging als vrijwilliger van de stichting die de tuin beheerd. Na de uitleg en rondleiding hebben we geluisterd naar Pieter die ons meenam met Lucas 24 waarna we uit volle borst 'U zij de Glorie' hebben gezongen. Na het bezoek aan de tuin hebben we koffie gedronken in de Duitse wijk van Jerusalem in drie verschillende koffiezaken.
Op naar het Palestijnse deel van Jerusalem, uiteraard via het checkpoint. gelukkig mocht Avner ook mee. Anver kreeg ondersteuning van de Palestijnse gids genaamd Roy. Hij nam ons mee naar de Geboortekerk. Iedereen had zijn/haar specifieke beleving bij deze rondleiding.
De bus weer in, op weg naar de goedverzorgde lunch. Vervolgens na een lange bustocht van twee minuten, zijnde vijftig lange meters , was het eindelijk tijd voor de souvenirs. Afdingen werd een kunst in deze winkel.
Op de terugweg hebben we nog aandacht geschonken aan de begraafplaats van Herodes (Herodion).
In de bus heeft Pieter namens ons Avner en Adib toegesproken en hun bedankt voor deze prachtige vakantieperiode. Adib was vandaag voor het laatst onze chauffeur en we hebben allemaal met waardering afscheid genomen en hij heeft de Cd gekregen van het Staphorster mannenkoor. Adib sprak ons vervolgens toe met warme woorden en waardeerde onze groep zeer. In het gesproken dankwoord aan Avner is gerefereerd aan Psalm 87. Avner gaat morgen nog met ons naar het vliegveld.
Omdat we weer vroeg in het hotel waren konden we allemaal onze vrije tijd invullen. Het grootste gedeelte van de groep bezocht de overbekende markt, in het centrum van de wijk.
Op naar de laatste dag.......

Bokke tov goedemorgen in het Hebreeuws. Onze gids Avner verwelkomt ons om 8 uur in de bus.  Na een lekker ontbijt vertrekken we naar het zuiden van Israël voor een mooie tocht door de woestijn. Na 10 minuten wordt de gids gebeld dat er nog twee mensen in de lobby staan. Dit betekent dat we een extra rondje door Jeruzalem moeten doen. :) doordat Jeruzalem op bergen ligt is het uitzicht uit de bus weer mooi. We rijden over weg 1 die is gebruikt voor de bevoorrading van Jeruzalem tijdens de oorlog in 1948. Langs de weg staan wat wapens die gebruikt zijn ter herinnering aan deze oorlog. We krijgen een Israëlisch strijdlied te horen die gaat over de snelweg. De bus begint wat kuren te krijgen in de bergen. We rijden zoals gebruikelijk met 20 km per uur de berg op. Kunnen we mooi van het uitzicht genieten terwijl Avner ons weer diverse verhalen vertelt.

Na een koffie stop rijden we rond half 10 de woestijn in, ter hoogte van Qiriat Gat op weg 6. Het is heuvelachtig, we zien zand en veel steen. Avner vertelt dat er boomperkjes worden aangelegd voor fertilisatie om de grond weer vruchtbaar te maken. In het begin zien we hier ook wel wat voorbeelden van, katoen, aardappels. De katoen wordt met rioolwater besproeid dus de T-shirts die in Israël zijn gemaakt kunnen wat apart ruiken.

Om 10 uur rijden we tussen de bedoeïen dorpjes in, aangelegd door de staat of illegaal ontstaan. Ze leven in de woestijn in lange tenten met de opening in het oosten. Om als bezoeker binnen te komen hoest je terwijl je achter de tent staat. Als je een kopje koffie krijgt moet je zo snel mogelijk weer weg en als je een klein kopje koffie krijgt mag je blijven overnachten zo vertelt onze gids. Uiteindelijk zijn het criminelen en stelen ze van omliggende dorpen. Maar dat is de mening van een Israëliër. 

Be'er Sheeva (betekent 7 putten) rijden we langs en is een jonge stad met een bekende universiteit. Het heeft een jonge burgemeester die met 91% stemmen onlangs herkozen is.

Om 10.30 arriveren we bij Tel Sheeva waar een bron is van de tijd van David, uit de 10e eeuw b.c. We rijden kort door de stad waar het een enorme troep is. Ze gooien echt alles over de schutting en op straat.

We gaan een archeologische opgraving bekijken in de buurt. In die tijd werd een altaar gebruikt. Dit verdwijnt en de tempel ontstaat in die periode. We pakken een helm die past bij onze kleren en dalen af in de opgraving. Na een afdaling van 70 meter zegt iemand dat ze niets ziet. Na het afdoen van de zonnebril ziet ze gelukkig wat meer. En nadat we weer buiten zijn ziet iedereen weer alles goed. Om 11.15 zetten we de reis naar het zuiden voort.

In de Negev staat een kibboets waar Ben Gurion heeft gewoond. Onze gids vertelt nogal passioneel over Ben Gurion en beschouwde hem als de grondlegger van de staat Israël in 1948. Kibboets is heel bescheiden net zoals de man zelfs was. De temperatuur is opgelopen tot 32 graden maar gelukkig doet de airco het goed. Na een korte rondleiding in de boqer en het huis van Ben Gurion gaan we verder.

Lunch time! Pizza en pasta. Nadat iedereen klaar is gaan we naar de Wadi Ein Ovdat. Dit is een natuurreservaat waar we door een kloof naar een waterval wandelen. Iedereen is onder de indruk van de mooie natuur, de wilde steenbokken, de gieren en de waterval. Bij terugkomst bij de bus worden we verwend met koffie, dadels en koekjes. 

Op naar het laatste hoogtepunt van de dag. We gaan naar een dromedarisboerderij. :) bij aankomst mogen we eerst de dromedarissen bekijken. De mannetjesdromedaris geeft een showtje door parmantig door de stal te lopen en typische dromedaris geluiden te maken. We krijgen een korte uitleg over het onderzoek dat is gedaan naar de genezende werking van kamelenmelk. Het werkt goed voor auto immuun ziektes en zit vol met vitamines. We mogen allemaal wat melk proeven en de zalf proberen. Iedereen is onder de indruk en er wordt dan ook flink wat ingekocht. 

Omdat het inmiddels donker is rijden we niet via de Westbank naar ons hotel terug. Jammer genoeg kunnen we Hebron niet meer zien omdat dit te gevaarlijk is. Onderweg moet de buschauffeur remmen omdat de politie een arrestatie verricht op de snelweg. 3 a 4 politieauto's hebben een auto met bedoeïen klem gereden. De agenten staan met getrokken pistool terwijl de criminelen in de boeien worden geslagen. 

De bus gaat steeds langzamer de berg op en de buschauffeur en de gids worden iets nerveuzer. Met nog 50 kilometer te gaan besluit de gids dat we niet verder kunnen met deze bus. Er is iets aan de hand met de brandstoftoevoer en na een kopje koffie rijden we verder in een andere bus. Rond 19:45 uur gaan we eten en schuiven we snel alles naar binnen om aan het langverwachte chocolade toetjes te kunnen beginnen. Al met al was het een leuke dag.

Om precies acht uur vertrekken we naar de Sionsberg aan de westelijke stadsmuur. We zijn via de Sionspoort de oude stad in gegaan. Daar kregen we uitleg over het fenomeen Mazuza, wat inhoud een verwijzing naar de uittocht uit Egypte, het verwijst naar het bloed aan de deurposten van de joodse huizen. Wat verder opviel waren de vele kogelgaten in de muren rondom de poort. Deze dateren van de oorlog in 1967. In de joodse wijk stil gestaan bij de opgravingen van de Cardo (hoofdstraat) uit de Romeinse tijd. Even stilgestaan bij het monument van de gevallenen uit 1948, de strijd voor de onafhankelijkheid. Het was een strijd tussen Joden en Arabieren na de terugtrekking van de Engelsen. In het centrum van de wijk staat een nieuwe synagoge waar men in 1967 is begonnen te bouwen en in 2010 gereed was. De oorzaak van deze lange bouwtijd was de onenigheid met de Arabieren. Om half tien koffie gedronken met uitzicht op de El Aksa Moskee, en olijfberg met de duizenden graven. Via de stad van David zijn we verder afgedaald naar het tempelplein. Het Tempel museum laat zien hoe het vroeger was in de tijd van Jezus. Bij de Menorah (zevenarmige kandelaar) hebben we een prachtig uitzicht op het tempelplein en de klaagmuur. Iedereen moest door de strenge controle (denk aan vliegveld-controle) om op het tempelplein te komen. Bij de klaagmuur de Bar Mitza van een 13 jarige jongen meegemaakt. De jongens worden met 13 jaar volwassen, mogen zelfstandig bidden en de Torah lezen. De mannen en de vrouwen in ons gezelschap werden gescheiden. Ook dit maakt deel uit van de joodsetraditie. De vrouwen moesten op de gescheiden deel bij de muur het feest aanschouwen. We vervolgden onze weg naar de ondergrondse tunnels. Dit waren watergangen om het water binnen de muren te krijgen. De Jebusieten hebben de eerste tunnel gegraven, en Hizkia de twee tunnel. Deze tunnel is 730 meter uitgehakt in de rotsbodem. Er ging een groep door de zogenaamde natte tunnel (70 cm) water op sommige plaatsen en een groep door de droge tunnel. Aan het eind van de natte tunnel bouwde Herodes de Grote een badhuis. Met de bus naar hotel Kibbutz Ramat Rachel. Daar hebben we gegeten. Van hieruit met de bus naar Yad Vasehm op de herdenkingsberg. De hele berg staat in het teken van herdenken van de Holocost. De berg  wordt als het ware door midden gesneden door een driehoekig museumgebouw, met aan het eind een open deel wat verwijst naar de vrijheid. Zeer indrukwekkend was het deel van het museum waar 1,5 miljoen vermoorde kinderen worden herdacht door hun naam, geboorte datum en land te noemen. Er is een jaar voor nodig om al deze namen te noemen. Vijf kaarsen branden er, spiegels geven de ruimte binnen een hemels effect. In het park is een nazaat van de kastanjeboom van Anne Frank. Voor het avondeten hebben samen de dag doorgenomen om de heftige indrukken te delen die we vandaag hebben opgedaan. Dit was een goed moment om samen te zijn. 

Gelukkig werd de klok 's nachts ook in Israël een uur terug gezet, alleen hadden de medewerkers van het hotel dat niet helemaal door, dus we kregen een wake-up call om half zes, in plaats van half zeven. Natuurlijk wist Avner (onze gids) dat uit te buiten en kregen we 's avonds gratis wijn bij het eten.

Na zes dagen er op uit te zijn geweest, kwam er geen rustdag. Nee om acht uur zat iedereen weer fris en fruitig in de bus. Pieter begon met een stuk uit Ezechiël te lezen, over de Dode Zee. Daarna stelde hij ons de vraag wat wij ieder van ons, individueel, Avner wensen voor zijn land en Jeruzalem en dat ook in de loop van de dag aan hem uit te spreken. De avond daarvoor had Avner ons namelijk meegenomen naar een mooie uitzicht punt over Jeruzalem en een glas wijn aangeboden en heeft met ons getoost met zijn uitdrukkelijke wens dat alle geloven in Jeruzalem vrij te belijden zijn, Jeruzalem als plek voor iedereen.

We kregen ook te horen dat Corrie die een gebroken been had opgelopen gedurende de reis en daaraan geopereerd was, dinsdagavond naar Nederland terug zou keren met haar man Bert. Gelukkig hebben zij WiFi in het ziekenhuis en zijn er in Israël veel vrije WiFi punten, waarmee wij hun door de dag heen foto's stuurde en gesprekken met hun hebben, zo zijn ze er toch een beetje bij.

De eerste stop was een museum waar een grote maquette staat (schaal 1 op 50) van het Jeruzalem ten dage van Jezus, een soort Madurodam, alleen dan anders. Hiermee kregen wij een uitstekend beeld over de 'oude stad' Het gedeelte van Koning David, De tempel, die een kwart van de stad vulde de Joodse wijk, de Romeinse wijk en de villa wijk.

In dit museum werd ook het verhaal verteld van de Dode Zee rollen, die in 1947 gevonden zijn in grote kruiken nadat ze meer dan 2.000 jaar daar gelegen hadden. Een dag daarvoor waren we in de woestijn langs de grot gereden, waar deze rollen gevonden zijn door een jonge Geitenhoeder toen hij een verloren geit van zijn kudde aan het zoeken was. Deze rollen vertellen letterlijk het verhaal van met name Jesaja, zoals dat opgenomen is in de bijbel en feitelijk van een veel latere periode dateerde dan deze dode zee rollen.

De tweede stop was boven aan de Olijfberg, waar we weer een fantastisch uitzicht hadden op de oude stad, Avner gaf vanuit dit punt wederom aan hoe de oude stad in elkaar zit. Vanuit dat punt gingen we naar de hof van Ghatsmanih (Getsemané). Beginnend met de plaats waar Jezus gebeden heeft, voordat hij gevangen genomen werd en waar de discipelen tot drie maal toe in slaap vielen. We zijn de Leeuwen ingang van de oude stad in gegaan om daar de baden van Bethesda te bezoeken (baden die gebruikt werden om de offerdieren te wassen, voor dat zij geofferd werden. Pieter las daar het verhaal van Johannes 5 voor, de genezing van de lamme die daar 38 jaar had gewacht tot de baden 'beroering' gaven hetgeen af en toe gebeurde, echter hij was steeds te laat omdat hij geen hulp had van iemand die hem erin wilde gooien als de baden beroerde. Alleen de eerste die erin sprong, na de beroering werd namelijk genezen.

We hebben daarna twee liederen gezongen in de St. Anna kerk die gebouwd is op het huis waar Maria geboren was. Deze kerk heeft een fantastische akoestiek, dus het klonk erg goed.

Daarna zijn we de weg van de Vila Dolorosa gevolgd. De Via Dolorosa is de weg die Jezus gevolgd heeft naar Golgota. Deze weg kent 14 markeerpunten, waarvan wij simpele Protestantse maar enkele kennen, waaronder het moment dat Jezus het kruis niet meer kon dragen. Op deze markeerpunten staan allerlei Katholieke kerken van verschillende landen (Koptische-, Russisch Orthodox, Ethiopië, etc.). Deze kerken zijn uitgevoerd met veel weelde, dat zijn van die momenten dat je veel respect krijgt voor Luther en zijn kornuiten. Veel poppenkast, met stenen waarop Jezus aan het kruis geslagen zou zijn. Deze steen kon je aanraken, ongelofelijke rijen mensen stonden daarvoor te wachten met daarbij in die kerken een overdaad aan goud, marmer etc.

Uiteindelijk leidt deze weg naar het graf van Jozef de Armartemiër, die zijn graftuin ter beschikking stelde om Jezus te begraven, Deze Jozef zou daar zelf nog liggen. De kerken die daarop gebouwd zijn verzameld in de Heilige Grafkerk, zijn mogelijk nog exorbitanter qua grote en kerkelijk meubilair, als dat we hiervoor al genoemd hebben.

Vanaf daar zijn we via de Westpoort naar het hotel gegaan.

Avond editie

Hoewel er niets op het programma stond, vonden wij als jong van geesten, niet gehinderd door enige terughoudendheid, dat we een keer zouden moeten gaan stappen in Jeruzalem. Om half negen 's avonds zijn we dus Jeruzalem onveilig gaan maken. Uiteraard ging Avner mee, hij leidde ons naar de markt, waar 's avonds de bakken van de kramen omgekeerd worden en waar je dan lekker en goedkoop vers kunt eten, hetgeen er erg gezellig en ongecompliceerd uitzag. Uiteindelijk belande we in een Israëlische studenten café waar een live bandje buiten allerlei Israëlische (kibboets) liederen speelden. Na het eerste drankje kwamen we los, we zongen en danste mee met al die studenten, die deze spontaniteit van ons, zeer wisten te waarderen. Om half twaalf waren we weer terug bij het hotel, iedereen die mee geweest was vond het een fantastische ervaring om het 'nacht leven' van Jeruzalem op deze manier te beleven.

Om 8:00 uur gaan we met de bus richting de Dode Zee. Werkelijk bijna alles is dicht vanwege de Sabbat. We stoppen bij de doopplek in de Jordaan en Pieter leest voor hoe Jezus door Johannes hier gedoopt is. Een aantal reisgenoten besluiten de Jordaan in te gaan tot de knieën. De Vromen laten zich elke vrijdag, voordat de Sabbat begint dopen. We passeren Quran, de nederzetting van de Essenen, waar 2000 jaar de Dode Zeerollen verborgen lagen. We gaan in Masada met de kabelbaan naar boven en Avner vertelt ons over deze vesting en het prachtige paleis van Herodus. Hier vond in 73 het laatste verzet van de Joden tegen Romeinen plaatsvond en 960 mensen zelfmoord pleegden. Dan op naar de Dode Zee; 400 meter onder de zeespiegel. En nu begrijpen wij de tegenstanders van een witte Piet en genieten van de mineralen en geneeskrachtige eigenschappen van deze zee. Onderweg zien we zes kleine steenbokjes, vogels en planten. Wat een ontzagwekkend land!

Om 19:00 uur stond in het Jeruzalem Gate Hotel het buffet weer voor ons klaar. Dit keer hadden we een avondprogramma. Bijna drie en half uur hebben wij een rondtoer door Jeruzalem gedaan. Met onze vertrouwde buschauffeur Adib achter het stuur hebben wij een kijkje genomen in de verschillende wijken bijv. Joods en Duits. Naast de verhalen van Avner kregen we een 'toonschouw' van de verschillende kledingstijlen van de Vromen. We stoppen bij het Malliva winkelcertrum, waar we even rondkijken. Onze tour gaat verder. We stoppen op de berg om samen het glas te heffen en om te genieten van een verlicht Jeruzalem.
Om 23:50 uur arriveren we weer bij ons hotel.

Morgen staat voornamelijk in het teken van het bezoeken van een museum, bekijken van kerken en wandelen.

Om 8 uur staan we, na het ontbijt, klaar voor vertrek! Spannend. Het tweede deel van de reis gaat beginnen. Vandaag gaan we naar Jeruzalem, waar we een hotel zullen hebben, tot ons vertrek, komende donderdag!
We rijden in de bus de weg langs de kust en genieten wederom van het prachtige uitzicht!
De eerste stop is een Nationaal Park in Ceasarea. Hier bouwde Herodes zijn eerste "havenstad". Daarna volgden er vele volkeren die het in de loop der jaren afbraken of verwaarloosden en andere volkeren die het weer opbouwden. Bijzonder indrukwekkend! Er is o.a. een amphitheater en er is een Hippodrome. We zien er een animatiefilm met de geschiedenis van het bouwwerk. Heel knap gemaakt!
Daarna gaan we aan de kant van de weg bij een pompstation met winkeltjes koffiedrinken. Het gebak is van de jarige Hilda Zantingh!!!
We vervolgen de weg langs de kust. De infrastructuur is prima! En onze chauffeur een hele goede! Evenals onze gids Avner Muller. We lachen wat af samen. Avner spreekt prima Nederlands, maar zijn woordvolgorde is soms hilarisch leuk en ook de zwakke verbuigingen van voltooide deelwoorden werken soms op onze lachspieren!
Maar hij laat geen moment onbenut om ons bij te praten over "zijn" land! Hij weet ontzettend veel en vertelt honderduit! Bijvoorbeeld over de dienstplicht, die er voor elke jongere is.
Dan komen we bij de bron waar we gaan gaan zwemmen! Gan Hashelosha,
Het water is daar zomer en winter 28 graden. We gaan allemaal zwemmen!
Zittend op de rotsen aan de kant, ontdekken we dat tientallen klein visjes aan onze voeten komen "knabbelen". Lachen, gieren, brullen! De insinuaties zijn niet van de lucht!
Ook nuttigen we daar onze door Avner verzorgde lunch, aan picknicktafels, in het overdekte "café"
Daarna vervolgen we onze weg en Avner neemt ons mee naar een "ouderwetse" Kibboets. Dit plan was plotseling bij hem opgekomen. We lopen daar rond en luisteren naar zijn uitleg over het idealisme van vroeger dat langzamerhand plaatsmaakt voor kapitalisme en materialisme.
Een volgende stop brengt ons weer aan de koffie, aan het ijs, aan het pijnappelsap en op de kameel.
We naderen Jeruzalem. De spanning stijgt een beetje. Avner heeft een mooi plan. Hij zet een cd op met o.a. het lied "Jerusalaim, stad van goud". Dan rijdt de bus door een tunnel en op het moment dat de bus de tunnel uitkomt, heffen we tezamen luidkeels het refrein aan. Daar ontvouwt zich Jeruzalem; het ligt te glanzen in de brandende zon en zal ons de komende zes dagen onderdak verschaffen! Hier en daar pinkt een enkeling een traan weg....We zijn helemaal klaar voor de komende week!

Vandaag donderdag 24 oktober 2013 zijn we vertrokken om 08.00 uur naar Teberias welke ligt aan het prachtig meer van Galilea.
Onderweg wordt uitgelegd welke vruchtbomen we tegen komen, dit varieert van avocado's, mango's ,olijfbomen en bananen.
Bij de bananenplanten zijn we gestopt en hebben de mooie trossen van dichtbij bekeken. Vooral de mooie knoppen die onder trossen hangen zijn bijzonder mooi. Vele foto's worden gemaakt van dit prachtig stukje natuur.
Zoals wij altijd zeggen bananenbomen, legt de gids ons uit dat het geen bomen zijn maar een grassoort.
 

We rijden door naar Teberias waar we de betonnen rooomsekerk van St. Petrus bezoeken.
Om met elkaar stil te staan waar Jezus het volk toesprak zijn we met elkaar naar deze plek gegaan, waar we met elkaar op het heuvelachtige plekje neerstrijken uitkijkend op het meer van Galilea. Pieter leest ons een stuk voor uit Lucas 4 vers 31.
Met elkaar zingen we oh vrede van Tiberias.
Ieder bleef zitten om in alle rust na te denken om te ervaren hoe het is om hier te zijn.
 

Het is tijd voor de koffie, we rijden naar een museum waar we koffie kunnen drinken.
Het museum heeft een winkeltje, waar we even mochten shoppen.
In het museum vertelt de reisleider over een jongen die het meer van Galilea in was gelopen toen het meer een laagstaand van het water had.
Hij stapte op iets hard en pakte dit, het blijkt een stuk hout te zijn. Hij neemt dit stuk hout mee naar Engeland waar hij vandaan kwam. Het stuk hout laat hij archeologisch bekijken, dit blijkt afkomstig te zijn van een boot die heel oud was en nog onder in het meer lag. De boot hebben ze omhoog gehaald, deze staat nu in het museum.
 

We zijn doorgereden naar Capernaum waar we de opgegraven stad, synagoge en kerk hebben bezichtigd.Ons middagmaal bestond uit Petrus vis, erg lekker.
De tocht gaat via Kana waar Jezus op een bruiloft het water in wijn veranderde naar Nazareth.
We komen in Nazareth, een grote moderne stad. Onder de kerk die we hebben bezocht zien we huis waar de moeder van Jezus heeft gewoond.
Bij terugkeer naar Nes Amin hebben we lekker gegeten.
 

Om 20.00 uur zijn we met ons allen naar de kerk op het terrein van Nes Amin gelopen.
Na de uitleg wat deze organisatie doet hebben we gezamenlijk de dag afgesloten met twee liederen.

Na een uitgebreid ontbijt in het resort hotel zaten we om 8:15 uur in de bus om te vertrekken. De eerste bestemming was een tussenstop op ongeveer 500 meter boven het Galileameer. Vanaf dit punt hadden we prachtig uitzicht op het meer en op de verschillende plaatsen erom heen waaronder Tiberias. Door de gids werd hier een verhaal vertelt over het gebied, voornamelijk geografisch over bijvoorbeeld de grenzen en de geografische platen. Vervolgens vertrokken we naar het natuurpark Gamla. De reis er naar toe ging langs het meer. In het natuurpark weer een prachtig uitzicht, dit maal met veel gieren. Om ongeveer 10:00 uur ging de reis verder langs een militair oefenterrein. Onderweg vertelt de gids verder over onder andere de bomen en de geschiedenis.

Vanochtend was er in dit gebied een aardbeving van 3,3 op de schaal van Richter. Wij hebben hier niets van gevoeld. In Katsrin gaan we koffie drinken en is er gelegenheid om wat winkeltjes te bezoeken.

Tot 11:30 uur kunnen we winkelen.
Om ongeveer 11:35 uur vertrekken we richting het noorden om richting Syrie te gaan kijken.
Onderweg komen we langs de een Israëlische tanker en een kazerne. Israel heeft een onafhankelijk leger, alleen Amerika heeft wat invloed. Zo mogen er geen vliegentuigen meer worden gebouwd.
Jongens moeten drie jaar in het leger en meisjes twee jaar. Uit 1973 komen we een tanker tegen als herinneringsplek aan de oorlog.
Aan de kant van de weg staan bomen met druiven en appels. Vervolgens komen we aan op een hoog punt om naar Syrie te gaan kijken. We hebben daarna een bunker van het leger bekeken. Ronde een uur of een vervolgen we de reis. Onderweg maken we kennis met de bevolking.

'S middags hebben we ruim 90 minuten gewandeld in een natuurgebied.  Langs diepe dalen en hoge bergen liepen we in het mooie natuurgebied. We stonden stil bij de bron en bij de Tempel van Pan. Op verschillende plekken werd door Pieter bijbehorende bijbelteksten gelezen.

Na deze mooie wandeling nam iedereen wat te drinken of een ijsje. Vervolgens werd de reis vervolgd naar Sefat.
In Sefat was het duidelijk dat er gemeenteraadsverkiezingen waren. Jongens hielden elke auto aan om een folder te overhandigen. Met gezang en gedanst werden we verwelkomt toen we uit de bus stapten. Daarna gingen we een wandeling van ongeveer een uur maken door Sefat. Om 17:50 uur hebben we een bezoek aan Synagoge gebracht. In deze synagoge kregen we uitleg over de tradities en over bijvoorbeeld het altaar.
Na het bezoek vervolgen we onze weg in een smal straatje met galerijen. Om 18:20 uur werd de weg vervolgt, dit keer naar onze eindbestemming van vandaag, de Kibboets in Nes Ammim.

Morgen gaan we onder andere naar het holocaustmuseum, Haifa Akko.